Toepassing
De klassieke homeopathie is een geneeswijze bij veel
symptomen, klachten en ziektediagnoses. De methode die nu
wordt toegepast is in de afgelopen 200 jaar steeds verder verfijnd. Kern is de holistische denkwijze die
er aan ten grondslag ligt. Daarmee
vormt het in onze tijd een welkome aanvulling op reguliere
geneeskundige behandelingen.
Ontstaan Eind 18e, begin 19e eeuw waren er kritische geluiden te horen over het
medisch handelen van die tijd. Een van de grootste critici was de Duitse arts
en chemicus, Samuel Hahnemann (1755 - 1843). Hij ontdekte dat een stof (mineraal,
plant of dierlijk product) na inname bepaalde (vergiftigings)verschijnselen
teweeg kan brengen. Als een zieke mens kenmerken vertoond die lijken op
diezelfde verschijnselen (zoals van bijv. Cinchona-boom), kan toediening van
deze stof juist genezing geven. Deze stof werkt dan als prikkel voor een
verstoorde vitaliteit van de mens.
Hahnemann noemde het 'Similia Similibus
Curentur':
Het gelijke kan het gelijksoortige genezen.
Ontwikkeling Hahnemann
was in zijn tijd een bekend arts die een vooraanstaande plaats
innam in de Duitse medische wereld. Hij kreeg ondermeer opdracht om de
Duitse
farmacopee te herzien; een handboek voor apothekers, waarin precies
staat
beschreven hoe medicijnen moeten worden bereid. Bij de vertaling van
een
Engelse tekst stuitte hij op een verklaring van de werking van kinabast
bij
malaria. Kinabast, de bast van de kinaboom, werkte volgens de auteur zo
goed
tegen malaria, omdat deze een bittere stof bevatte. Hahnemann vond deze
verklaring onbevredigend en ging zelf op zoek naar een betere
verklaring. Hij
besloot de werking van de kinabast op zichzelf uit te testen door de
stof in te
nemen. Hij deed hierbij een opmerkelijke ontdekking: nadat hij een
middel
tegen malaria had ingenomen zonder malaria te hebben, kreeg hij enkele
uren later toch malariasymptomen. De vraag die Hahnemann zich hierna
stelde, was of dit een
toevallige eenmalige gebeurtenis was of dat gelijksoortige reacties ook
bij
andere stoffen zouden optreden. Om op deze vraag een antwoord te
vinden, begon
Hahnemann allerlei stoffen op zichzelf uit te proberen. Later werd bij
deze
experimenten een groot aantal proefpersonen ingeschakeld. Telkens
wanneer
iemand een stof had ingenomen, werd nauwkeurig genoteerd van welke
verschijnselen de proefpersoon last kreeg. Daarbij werd niet alleen op
de
lichamelijke verschijnselen gelet, maar ook op veranderingen op
emotioneel en
mentaal gebied. Zo werd van een groot aantal stoffen de nauwkeurige
uitwerking
op gezonde mensen bekend. De praktijk Na een aantal jaren beschikten Hahnemann en zijn
medewerkers over de resultaten van vele tientallen geneesmiddelproeven. Om zijn
bevindingen in de praktijk te kunnen toetsen heropende hij zijn praktijk. Hij
nam ruimschoots de tijd voor de patiënten om nauwkeurig alle klachten op een
rijtje te zetten en vervolgens een zo passend mogelijk geneesmiddel voor te
schrijven. Zijn theorie bleek te werken. De symptomen van zijn patiënten
verdwenen door middelen die soortgelijke symptomen veroorzaakten bij gezonde
proefpersonen. Kort gezegd: het gelijke werd door het gelijksoortige genezen.
Het woord homeopathie betekent ook letterlijk: 'gelijkend lijden'. Homeopathie
is afgeleid van de Griekse woorden homoios (= gelijkend) en pathos (= lijden). Homeopathie in de huidige tijd Homeopathische
geneeskunde wordt nu over de hele wereld uitgeoefend. Het is een
geneeswijze die zich nog steeds ontwikkelt. In de westerse wereld wordt homeopathie veelal gezien als complementair aan de
reguliere geneeskunde. In landen waar ziekenhuiskunde maar zelden
bereikbaar is blijkt het vaak een betaalbaar en effectief
alternatief. |